Maria I Tudor

„`html

Maria I Tudor

Maria I Tudor, znana jako „Krwawa Maria” (ur. 18 lutego 1516 w Greenwich, zm. 17 listopada 1558 w Londynie), była królową Anglii w latach 1553–1558. Była córką Henryka VIII i Katarzyny Aragońskiej, starszą siostrą Edwarda VI i Elżbiety I. Maria była także królową Hiszpanii w latach 1556–1558.

Dzieciństwo

Maria była nad wiek rozwiniętym, lecz chorowitym dzieckiem. Otrzymała staranne wykształcenie pod opieką Juana Luiza Vivesa, ucząc się m.in. łaciny i muzyki. W młodości była wielokrotnie obiecywana w małżeństwo, jednak żadne z tych projektów nie doszło do skutku.

Młodość

Po rozwodzie ojca z matką Maria została usunięta z dworu i uznana za dziecko nieślubne. Żyła w trudnych warunkach, a po śmierci Katarzyny Aragońskiej w 1536 roku relacje z jej siostrą Elżbietą uległy poprawie. Po ślubie Henryka VIII z Joanną Seymour, Maria zaczęła odzyskiwać łaski ojca.

Droga do korony

Po śmierci Edwarda VI w 1553 roku, Maria, mimo prób wprowadzenia na tron Joanny Grey, została obwołana królową i triumfalnie wkroczyła do Londynu. Jej panowanie rozpoczęło się po krótkim, dziewięciodniowym rządzie Joanny.

Początek rządów i małżeństwo z Filipem Habsburgiem

Maria anulowała unieważnienie małżeństwa swoich rodziców i przywróciła katolicyzm w Anglii. W 1554 roku wyszła za mąż za Filipa Habsburga, co wzbudziło niezadowolenie wśród protestantów. Maria była zakochana w mężu, jednak ich związek nie był udany, a Filip wkrótce opuścił Anglię.

Ciąże i depresja

Maria wielokrotnie ogłaszała, że jest w ciąży, co okazało się nieprawdziwe. Jej rzekome ciąże doprowadziły do depresji, a Filip opuścił Anglię, by prowadzić wojnę z Francją. Maria zaczęła odczuwać narastający stres i frustrację.

Próba rekatolicyzacji Anglii

Podczas panowania Marii nasiliły się prześladowania protestantów, a wielu z nich zostało skazanych na śmierć. Maria, jako gorliwa katoliczka, dążyła do przywrócenia katolicyzmu w Anglii, co spotkało się z oporem ze strony protestantów.

Śmierć i następstwo

Maria zmarła 17 listopada 1558 roku, kończąc próbę rekatolicyzacji Anglii. Jej następczynią została siostra Elżbieta I, która przywróciła anglikanizm jako religię państwową. Maria I zaczęła być postrzegana jako symbol katolickiego terroru.