Marek Antoniusz Kretyk
Marek Antoniusz Kretyk (Marcus Antonius Creticus) był rzymskim politykiem, który zmarł około 72 p.n.e. Był synem Marka Antoniusza Oratora. W 74 r. p.n.e. został pretorem i otrzymał dowództwo floty, a także władzę nad wybrzeżem Morza Śródziemnego, z zadaniem zwalczania piratów.
W swoim pierwszym roku działań skoncentrował się na zachodnich rejonach, takich jak Liguria, Hiszpania i Sycylia. Jednak jego chciwość skłoniła go do wykorzystywania władzy do plądrowania prowincji, w szczególności Sycylii. Cyceron, w mowie oskarżycielskiej przeciwko Gajuszowi Werresowi, namiestnikowi Sycylii, krytycznie ocenił działalność Antoniusza, wskazując na jego chciwość i niesprawiedliwość.
Antoniusz nie odniósł sukcesów w walce z Kreteńczykami, oskarżanymi o współpracę z Mitrydatesem VI, królem Pontu, z którym Rzym prowadził wojnę. W wyniku niepowodzeń stracił znaczną część floty i został zmuszony do zawarcia pokoju z Kreteńczykami, co przyczyniło się do nadania mu ironicznego przydomka „Kretyk”. Po pewnym czasie ożenił się z Julią, córką Lucjusza Cezara, daleką krewną dyktatora Cezara.
Małżeństwa i dzieci
- Numitoria
- Julia
- Marek Antoniusz
- Gajusz Antoniusz
- Lucjusz Antoniusz
