„`html
Marcinków
Marcinków to wieś w Polsce, znajdująca się w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, w gminie Żarnów. W skład sołectwa Marcinków wchodzą także wsie Kamieniec i Tomaszów. Do 1954 roku wieś była siedzibą gminy Machory, a następnie do 1972 roku siedzibą gromady Marcinków. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego. Mieszkańcy Kościoła rzymskokatolickiego przynależą do parafii Miłosierdzia Bożego w Chełstach.
Historia
Nazwa miejscowości pochodzi od Marcina Dołęgi, założyciela Marcinkowa. Był on jednym z pionierów akcji osadniczej w XVIII wieku. W 1775 roku Dołęga utworzył kolonię, która początkowo nosiła nazwę Pieńki. Jako właściciel majątku, skupiał się na produkcji surówki wielkopiecowej oraz posiadał kilka dymów fabrycznych w Młynku i Machorach. Okolice te były bogate w złoża rudy żelaznej oraz glinki ogniotrwałej.
Na początku XIX wieku Marcinków i sąsiednie miejscowości znalazły się w rękach Ignacego i Katarzyny Dembińskich. Niestety ich rabunkowa gospodarka doprowadziła do licytacji majątku. W 1814 roku dobra nabył przemysłowiec Samuel Fraenkel. W 1826 roku jego żona Atalia oraz syn Ludwik sprzedali majątek, obejmujący m.in. Marcinków, za 350 000 zł.
W 1862 roku majątek przeszedł w ręce Antoniego Laskiego oraz jego żony Ludwiki. W tym okresie powstały nowe kolonie, takie jak Antoniów, Cegielnia, Jasin, Maliny, Dąbrowa i Podlesie, utworzone w obrębie folwarku Machory. Ostatnim prywatnym właścicielem tych ziem był Ludwik Bayer, który pod koniec XIX wieku uruchomił w Machorach fabrykę kafli i tektury.
„`
