Marcin Kalinowski
Marcin Kalinowski herbu Kalinowa (ok. 1605 – 2 czerwca 1652 w Batohu) był ważnym politykiem i wojskowym w I Rzeczypospolitej. Pełnił funkcje hetmana polnego koronnego w latach 1646-1652 oraz wojewody czernihowskiego od 1635 roku. Był również podkomorzym kamienieckim oraz starostą w kilku regionach, w tym bracławskim, czernihowskim i lityńskim.
Życie i kariera
Pochodził z zamożnej rodziny szlacheckiej, syna Walentego Aleksandra Kalinowskiego. Po studiach w kraju kontynuował naukę w Louvain w Belgii. Ożenił się z Heleną Korecką. Jako dowódca brał udział w wielu bitwach, w tym w bitwie pod Martynowem w 1624 roku oraz w walkach z Tatarami.
- Podkomorzy podolski (1632)
- Senator rezydent (1637)
- Wojewoda czernihowski (1635)
Kalinowski był członkiem konfederacji generalnej z 1632 roku, a jego kariera polityczna rozwijała się m.in. dzięki powiązaniom z Jerzym Ossolińskim. W 1646 roku został hetmanem polnym koronnym. Mimo to, nie cieszył się poparciem wśród szlachty, a jego dowodzenie podczas powstania Chmielnickiego w 1648 roku, w tym klęska pod Korsuniem, przyniosło mu krytykę.
Bitwy i konflikty
Kalinowski dowodził lewym skrzydłem w bitwie pod Beresteczkiem w 1651 roku. W 1651 roku jego wojska odniosły sukces, likwidując grupę Kozaków. Po śmierci Mikołaja Potockiego stał się wodzem naczelnym armii koronnej, prowadząc działania na Ukrainie.
W czerwcu 1652 roku, podczas bitwy pod Batohem, Kalinowski został otoczony przez armię kozacko-tatarską i poniósł klęskę, co doprowadziło do jego śmierci i rzezi polskich jeńców.
Podsumowanie
Marcin Kalinowski był znaczącą postacią w historii Polski, jego kariera wojskowa i polityczna była pełna sukcesów i porażek. Jako katolik, odegrał istotną rolę w konfliktach wewnętrznych I Rzeczypospolitej, a jego działania miały długotrwały wpływ na sytuację polityczną w regionie.
Przypisy
- Kategoria: Hetmani polni koronni
- Kategoria: Wojewodowie czernihowscy
- Kategoria: Uczestnicy walk powstania Chmielnickiego
