Marchia Północna

Marchia Północna

Marchia Północna (niem. Nordmark) została utworzona po podziale Marchii Wschodniej, przeprowadzonym w 966 roku przez cesarza Ottona I. Obejmuje północną część tego terytorium.

W 1134 roku cesarz Lotar III nadał Marchię Północną Albrechtowi Niedźwiedziowi w lenno. Pierwszą zdobyczą marchii na prawym brzegu Łaby była Ziemia Przegnica (Prignitz), która została trwale przyłączona do jego państwa po śmierci Przybysława Henryka w 1150 roku. Ziemie te zaczęto określać jako Brandenburg, co stało się ośrodkiem marchii askańskiej.

Około 1157 roku Albrecht Niedźwiedź zorganizował Marchię Brandenburską, która obejmowała zarówno terytoria Marchii Północnej, jak i podbite ziemie słowiańskie. W obrębie tej marchii pierwotne terytorium Marchii Północnej nazwano Starą Marchią.

Literatura

• „Historia Pomorza”, Opracowanie zbiorowe pod redakcją Gerarda Labudy, Tom I, część II, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1969, str. 65-66.

Kategoria: Historia Brandenburgii

Kategoria: Kraje Świętego Cesarstwa Rzymskiego