„`html
Marcella Sembrich-Kochańska
Marcella Sembrich-Kochańska (właściwie Prakseda Marcelina Kochańska) urodziła się 15 lutego 1858 roku w Wiśniowczyku, a zmarła 11 stycznia 1935 roku w Nowym Jorku. Była wybitną polską śpiewaczką operową (sopran) i pierwszą Polką, która wystąpiła w Metropolitan Opera.
Życiorys i kariera
Dzieciństwo spędziła w Bolechowie. Już w wieku 4 lat zaczęła grać na fortepianie, a w 6. roku życia na skrzypcach. W wieku 12 lat rozpoczęła studia w Konserwatorium Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie. W latach 1898–1909 wystąpiła 487 razy w Metropolitan Opera, śpiewając również w operach w Dreźnie, Londynie, Sankt Petersburgu i wielu innych miastach.
Była znana z występów dla koronowanych głów oraz przyjaźni z wybitnymi osobistościami, takimi jak Ignacy J. Paderewski, z którym współpracowała przy premierze opery Manru. W jej repertuarze znajdowały się partie w operach wielu znanych kompozytorów, w tym Mozarta, Verdiego i Pucciniego.
Praca pedagogiczna
Po zakończeniu kariery w 1917 roku, Sembrich-Kochańska poświęciła się nauczaniu w Juilliard School oraz w Instytucie Muzycznym Curtisa w Filadelfii. W jej programach recitali często pojawiały się polskie pieśni.
Śmierć i spuścizna
Zmarła w Nowym Jorku, a jej archiwum jest przechowywane w New York Public Library. Założyła Stowarzyszenie Pamięci Marcelli Sembrich, które zarządza jej muzeum. W 1924 roku została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Repertuar (wybrane partie operowe)
- Vincenzo Bellini – Elwira w Purytanie, Amina w Lunatyczce
- Georges Bizet – Leila w Poławiaczach pereł
- Gaetano Donizetti – Łucja w Łucji z Lammermoor, Norina w Don Pasquale
- Wolfgang Amadeus Mozart – Królowa Nocy w Czarodziejskim flecie, Zuzanna w Weselu Figara
- Giuseppe Verdi – Violetta w Traviacie, Gilda w Rigoletcie
Bibliografia
- Małgorzata Komorowska, Juliusz Multarzyński, Marcella Sembrich-Kochańska. Artystka świata, Warszawa 2016
„`
