„`html
Manuel Alegre de Melo Duarte
Manuel Alegre de Melo Duarte (ur. 12 maja 1936 w Águeda) to portugalski pisarz i polityk, znany jako działacz opozycyjny oraz długoletni poseł do Zgromadzenia Republiki. Dwukrotnie kandydował w wyborach prezydenckich.
Życiorys
Alegre rozpoczął swoją działalność polityczną w czasie studiów prawniczych na Uniwersytecie w Coimbrze, gdzie sprzeciwiał się dyktaturze Antónia de Oliveiry Salazara. Z powodu swoich działań został relegowany z uczelni i zesłany na Azory oraz do Angoli, gdzie przez pewien czas był więziony za udział w próbie przewrotu wojskowego. W 1964 roku wyemigrował, a w Algierze pracował w dysydenckiej rozgłośni radiowej Voz da Liberdade. Jego książki były w Portugalii zakazane.
Po rewolucji goździków w 1974 roku Alegre powrócił do Portugalii i dołączył do Partii Socjalistycznej. W 1975 roku uzyskał mandat deputowanego i zasiadał w Zgromadzeniu Republiki aż do 2009 roku, pełniąc funkcję wiceprzewodniczącego parlamentu w latach 2005-2009. W 2004 roku bez powodzenia ubiegał się o stanowisko sekretarza generalnego Partii Socjalistycznej.
Kandydatury prezydenckie
W 2005 roku ogłosił zamiar startu w wyborach prezydenckich, jako kandydat niezależny, ponieważ Partia Socjalistyczna poparła Mário Soaresa. Zajął 2. miejsce, zdobywając 20,7% głosów, przegrywając z Aníbalem Cavaco Silvą. W 2011 roku ponownie ubiegał się o urząd prezydenta, uzyskując 19,7% głosów, co również dało mu 2. miejsce w wyborach, które wygrał Cavaco Silva.
Odznaczenia
- Wielki Oficer Orderu Bernardo O’Higginsa (Chile)
- Krzyż Komandorski Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania)
- Order Jugosłowiańskiej Gwiazdy ze Złotym Wieńcem (Jugosławia)
- Wielki Oficer Orderu Gwiazdy Solidarności Włoskiej (Włochy)
Podsumowanie
Manuel Alegre to znacząca postać w historii Portugalii, zarówno jako pisarz, jak i polityk. Jego działalność opozycyjna oraz zaangażowanie w życie polityczne kraju mają duże znaczenie w kontekście przemian społecznych i politycznych w Portugalii.
„`
