Mantolet: Definicja i Historia
Mantolet, pochodzący z włoskiego słowa mantelletta, to bezrękawny strój w formie peleryny, sięgający kolan. Jest zakładany na komżę i rokietę przez biskupów, prałatów i kanoników. W 1969 roku papież Paweł VI zniósł mantolet jako strój dla kardynałów, biskupów oraz nadliczbowych prałatów. Od 1970 roku zrezygnowano z jego stosowania również przez kanoników.
Obecnie mantolet pozostaje przywilejem prałatów dykasterii Kurii Rzymskiej, którzy nie posiadają godności biskupiej, oraz prałatów de numero i clerici kamery apostolskiej, a także tych pełniących funkcje na dworze papieskim.
Rola w Zakonie
Mantolet jest także częścią habitu zakonnego, w szczególności dominikanów i franciszkanów, podobnie jak szkaplerz. Stanowi on najbardziej wierzchnią część tego ubioru, która często zawiera kaptur.
