Maniok – Charakterystyka i Właściwości
Maniok, znany również jako Manihot esculenta, to roślina z rodziny wilczomleczowatych (Euphorbiaceae), pochodząca z Ameryki Południowej. Jest szeroko uprawiana w strefie międzyzwrotnikowej ze względu na swoje jadalne bulwy, które, po odpowiedniej obróbce, stają się bezpieczne do spożycia. Roślina ta ma znaczenie gospodarcze, zarówno jako źródło pożywienia, jak i paszy dla zwierząt.
Właściwości Odżywcze
Maniok jest bogaty w węglowodany i dostarcza około 502 kJ energii na 100 g. Oto podstawowe składniki odżywcze:
- Białko: 3,1 g
- Węglowodany: 26,9 g
- Błonnik: 2,5 g
- Tłuszcze: 0,4 g
- Witamina C: 48,2 mg
- Potas: 764 mg
- Wapń: 91 mg
- Żelazo: 3,6 mg
Nasiona manioku również są jadalne i wykorzystywane do produkcji oleju, a liście po ugotowaniu spożywane są jako warzywo.
Uprawa i Wymagania
Maniok wymaga co najmniej 8 miesięcy ciepłej pogody do osiągnięcia plonu. W regionach o krótkiej porze deszczowej sadzi się szybko dojrzewające odmiany, które jednak są mniej wydajne. Historia uprawy manioku w Ameryce Południowej sięga czasów przed kukurydzą.
Produkcja i Eksport
W 1950 roku światowe zbiory manioku wyniosły około 50 mln ton, a w 1969 roku wzrosły do 91 mln ton. Tajlandia jest głównym eksporterem manioku, z dużą częścią produkcji trafiającą do Europy.
Podsumowanie
Maniok jest ważnym źródłem pożywienia w tropikach, dostarczającym nie tylko bulwy, ale także liści i nasion. Jego uprawa i właściwości odżywcze czynią go istotnym elementem w diecie wielu ludzi oraz w gospodarce rolniczej.
Bibliografia
- Kategoria: Wilczomleczowate
- Kategoria: Warzywa
