Mandola – Instrument Muzyczny
Mandola to strunowy instrument muzyczny z rodziny instrumentów szarpanych, który posiada cztery pary strun strojonych w kwintach. Dźwięki, od najniżej strojonej struny, to: c, g, d1, a1. Mandola jest instrumentem tenorowym, podobnym do altówki w rodzinie instrumentów smyczkowych.
Pochodzenie i Historia
Nazwa „mandola” pochodzi z włoskiego, a jej korzenie sięgają greckiego słowa „pandora” oraz francuskiego „mandore”. Mandola jest starsza od mandoliny i była popularna wśród dawnych śpiewaków i poetów, znana jako „mandurria” w poezji oksytańskiej z XII-XIV wieku.
Ewolucja Instrumentu
- Początkowo mandola miała trzy struny i była podobna do rebeku.
- W XVII wieku instrument przekształcił się w cztero-strunowy, strojony w kwintowo-kwartowym układzie.
- Antonio Stradivarius w końcu XVII wieku zaczął produkować mandole o mniejszym pudle, które mogły mieć od czterech do sześciu strun.
- W XVIII wieku powstała znana mandolina, która miała struny druciane, pudło rezonansowe podobne do mandolino i strojenie jak skrzypce.
Technika Gry
Na mandoli gra się techniką palcową, używając strun jelitowych. W przypadku mandoliny gra się kostką, co różni te dwa instrumenty.
Klasyfikacja
- Kategoria: Chordofony szarpane
- Kategoria: Chordofony szyjkowe
