Małgorzata z Szamotuł
Małgorzata z Szamotuł, herbu Nałęcz, zmarła 5 listopada 1464 roku w Raciborzu. Była księżną bełską od 1442 roku oraz księżną raciborską w latach 1445–1456 jako żona Wacława II. Po jego śmierci w 1456 roku, pełniła rolę regentki oraz współrządziła z synem, Janem V.
Życie i małżeństwa
Małgorzata była córką Wincentego Świdwy, kasztelana międzyrzeckiego, i Anny. Jako dziedziczka znacznego majątku, poślubiła księcia bełskiego, Kazimierza II, 22 czerwca 1442 roku. Małżeństwo to zakończyło się śmiercią męża w wyniku zarazy, a Małgorzata wróciła do rodzinnych posiadłości.
Na przełomie 1444 i 1445 roku ponownie wzięła ślub z Wacławem II, księciem raciborskim. Aktywnie wspierała politykę męża i uczestniczyła w koronacji Kazimierza IV Jagiellończyka w 1447 roku. Otrzymała również folwark brzeźnicki od męża w 1445 roku.
Dzieci i regencja
Małżeństwo z Wacławem II przyniosło Małgorzacie syna Jana V oraz trzy córki: Katarzynę, Helenę i Annę. Po śmierci męża objęła regencję z powodu małoletniości syna, zachowując wpływy na władzę nawet po jego osiągnięciu pełnoletności.
Śmierć i pochówek
Małgorzata zmarła 5 listopada 1464 roku i została pochowana w klasztorze dominikanek w Raciborzu.
Podsumowanie
- Małgorzata z Szamotuł, herbu Nałęcz, była księżną bełską i raciborską.
- Była żoną Kazimierza II i Wacława II, z którymi miała dzieci.
- Pełniła funkcję regentki po śmierci Wacława II, a jej synem był Jan V.
- Zmarła w 1464 roku, pochowana w Raciborzu.
