Małamir
Małamir (bułg. Маламир, zm. 836) był chanem bułgarskim w latach 831–836 i najmłodszym synem Omurtaga. Jego wybór na następcę był nietypowy, gdyż pominięto starszych braci – Nrawotę, ze względu na jego prochrześcijańskie skłonności, oraz Presjana.
Znaczenie i panowanie
Małamir był pierwszym chanem o słowiańskim imieniu, co świadczy o postępach slawizacji władzy w Bułgarii, 150 lat po podboju terytoriów Słowian. Z powodu jego małoletności, władzę w jego imieniu sprawował kauchan Isbuł.
Kryzys wewnętrzny
W czasie panowania Małamira Bułgaria zmagała się z głębokim kryzysem wewnętrznym, spowodowanym oporem pogańskich kapłanów wobec rosnącej popularności chrześcijaństwa. Nową religię szerzyli głównie greccy jeńcy, którzy zyskali przychylność miejscowej ludności, w tym potomków dawnych chrześcijan bizantyńskich.
- Brat Małamira, Nrawota, również przeszedł na chrześcijaństwo.
- Wzrastające wpływy chrześcijaństwa prowadziły do slawizacji elementu bułgarskiego, co zwiastowało możliwe zmiany polityczne.
- Wzrosły prześladowania wyznawców nowej wiary, a ofiarą stał się Nrawota.
Działania wojenne
Isbuł kontynuował politykę budownictwa swojego poprzednika, Omurtaga. W 836 roku Bizantyńczycy naruszyli 30-letni traktat pokojowy, co doprowadziło do konfliktu. Wojska dowodzone przez Małamira i Isbuła wyparły Bizantyńczyków, przenosząc działania wojenne na tereny Cesarstwa w Tracji.
Śmierć i następstwo
Po śmierci Małamira formalnie na tron wstąpił jego brat Presjan, jednak realna władza mogła pozostać w rękach kauchana Isbuła z powodu młodego wieku nowego chana.
Podsumowanie
Małamir był istotną postacią w historii Bułgarii, reprezentującą proces slawizacji oraz zmagania z wewnętrznymi kryzysami i naciskami zewnętrznymi. Jego panowanie, mimo krótkiego okresu, miało znaczący wpływ na dalsze losy państwa bułgarskiego.
