Maksymaliści – Historia i Działalność
Maksymaliści, znani również jako Związek Socjalistów-Rewolucjonistów Maksymalistów, byli rosyjską partią polityczną wywodzącą się z eserów. Partia ta postulowała uspołecznienie ziemi oraz środków produkcji, promując metody takie jak terror indywidualny i ekspropriacje.
Początki i Rozwój
Partia została założona w 1904 roku jako grupa wewnątrz eserów. Po wystąpieniu maksymalistów z partii podczas I Zjazdu Związku Socjalistów-Rewolucjonistów w styczniu 1906 roku, postanowiono o utworzeniu własnej organizacji. W październiku tego samego roku odbyła się konferencja w Åbo, na której formalnie powołano partię.
Współpraca z Bolszewikami
W czasie pierwszej rewolucji maksymaliści współpracowali z bolszewikami, jednak ponieśli znaczne straty. W 1908 roku ich działalność ograniczała się do kilku miast, takich jak Tobolsk, Mińsk i Białystok.
Okres Rewolucji Lutowej i Październikowej
Po rewolucji lutowej partia wznowiła aktywność, odrzucając współpracę z eserowcami i mieńszewikami. Na II wszechrosyjskiej konferencji maksymaliści postulowali:
- zakończenie wojny
- utworzenie republiki w Rosji
- przekazanie władzy Radom pracowniczym, które miały być bezpartyjne
W trakcie rewolucji październikowej maksymaliści współpracowali z bolszewikami, jednak po podpisaniu pokoju brzeskiego zbliżyli się do lewych eserów i anarchistów, krytykując bolszewików i dążąc do ograniczenia ich wpływów.
Rozpad Partii
W wyniku ataków bolszewickich w 1919 roku partia uległa rozpadowi. Część członków wstąpiła do RKP(b), inni zajęli stanowiska antybolszewickie, a reszta próbowała ograniczyć wpływ leninowców legalnymi środkami. W dniach 18-24 kwietnia 1920 roku odbyła się Wszechrosyjska Konferencja Maksymalistów, podczas której ogłoszono przystąpienie do RKP(b). Ostatecznie partia została rozwiązana w połowie lat 20.
Kategorie
- Rosyjskie organizacje rewolucyjne
- Rosyjskie partie socjalistyczne i socjaldemokratyczne
- Rewolucje w Rosji
