Grota Patriarchów w Hebronie
Grota Patriarchów, znana jako Makpela (hebr. המכפלה, arab. الحرم الإبراهيم), to jaskinia w Hebronie, w Palestynie, gdzie według Starego Testamentu patriarcha Abraham zakupił miejsce pochówku dla swojej żony Sary. Zakupiono ją od Efrona Hittyty za 400 srebrnych sykli. Pomimo braku sanktuariów w kulturze plemiennej, pamięć o tym miejscu była pielęgnowana przez Izraelitów, nawet podczas niewoli egipskiej.
W Grocie pochowani są również Abraham, Izaak i Rebekah, oraz Jakub. Z tego powodu król Dawid wybrał Hebron na swoją pierwszą stolicę. Po zburzeniu Jerozolimy przez Nabuchodonozora, Hebron stał się własnością Idumejczyków, a Żydzi powrócili do Makpeli po uwolnieniu z Babilonu. Warto zauważyć, że ani jaskinia, ani Hebron nie są wspomniane w Nowym Testamencie.
Architektura i historia
Jaskinia jest utożsamiana z Mearat ha-Machpela, znajdującą się w dzisiejszym Hebronie, pod meczetem w muzułmańskim sanktuarium Haram al-Chalil. Budowla ta została zlecona przez Heroda Wielkiego, a Bizantyńczycy przekształcili ją w kościół, który później zamieniono na meczet. Wnętrze meczetu zdobią cenotafy upamiętniające patriarchów i ich żony.
- Krzyżowcy przywrócili budynek do stanu kościoła, a Hebron stał się siedzibą biskupa.
- W średniowieczu odkryto w jaskini relikwie patriarchów, które były noszone w procesjach.
- Sułtan Saladyn zabronił schodzenia do groty, a zakaz ten obowiązuje do dziś dla muzułmanów.
- Mamelucy dodali cenotaf Józefa, syna Jakuba, którego grób tradycyjnie umiejscawia się w Nablusie.
- W 1267 roku sułtan Bajbars zakazał wstępu chrześcijanom i Żydom, co trwało do 1967 roku, kiedy Hebron został zdobyty przez Izraelczyków.
Podsumowanie
Grota Patriarchów w Hebronie jest miejscem o dużym znaczeniu religijnym, łączącym tradycje żydowskie i muzułmańskie. Historia tego miejsca pokazuje, jak kulturowe i religijne znaczenie Makpeli przetrwało przez wieki, pomimo różnych zakazów i zmian władzy.
