„`html
Informacje ogólne
Majorat-Zaródcze, wcześniej znane jako Radowąż, to kolonia wsi Łukowiec, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Koprzywnica. W latach 1975-1998 znajdowała się w województwie tarnobrzeskim. W kontekście administracji kościelnej, kolonia przynależy do archidiecezji lubelskiej, diecezji sandomierskiej oraz dekanatu koprzywnickiego, w parafii pw. św. Floriana.
Historia
Historia Majoratu-Zaródcze sięga XII wieku, z pierwszą wzmianką o miejscowości datowaną na 1166 rok. Wówczas występowała pod nazwami Radoband, Radobansz oraz Radobaz. Miejscowość była osadą kościelną, będącą własnością biskupów krakowskich.
W latach 1167-1185 Radowąż, wraz z sąsiednimi miejscowościami, przeszedł w ręce rodu Bogoriów. W XIV wieku dziedzicami byli Kiełcz z Radowąża oraz Paszko Bogoria, którzy posiadali również ziemie w pobliskich wioskach.
W połowie XVII wieku Radowąż znajdował się pod władaniem rodziny Tarnowskich, a w 1676 roku został przekazany klasztorowi Dominikanów w Dzikowie. W 1827 roku wieś liczyła 16 domów i 82 mieszkańców. Przemiany demograficzne nastąpiły po 1831 roku, gdy wielu mężczyzn emigrowało do Galicji, a liczba gospodarstw znacznie się zmniejszyła.
W 1884 roku Radowąż miał już 20 domów oraz 117 mieszkańców, a także 40 mórg ziemi dworskiej i 24 morgi włościańskiej.
Podsumowanie
Majorat-Zaródcze, dawniej Radowąż, to historyczna kolonia z bogatą przeszłością, która przeszła przez różne fazy rozwoju, od osady kościelnej po wieś prywatną. Dziś jest częścią gminy Koprzywnica, świadczącym o swoim dawnym znaczeniu.
„`
