Mahomet – Prorok Islamu
Mahomet, pełne imię: Muhammad ibn Abd Allah ibn Abd al-Muttalib, był prorokiem islamu i założycielem pierwszej wspólnoty muzułmańskiej. Urodził się w Mekce, a zmarł 8 czerwca 632 roku w Medynie.
Źródła historyczne
Koran, jako źródło informacji o Mahomecie, ma ograniczoną wartość biograficzną. Jego celem było przekazanie objawienia, a nie opowieści o Proroku. Najwcześniejsze biografie, takie jak „Sira” i „Maghazi”, powstały na podstawie tradycji ustnej i nie miały na celu dokumentowania życia Mahometa. Istotne źródła biograficzne pochodzą z III i IV wieku ery muzułmańskiej, w tym prace Ibn Ishaka oraz At-Tabariego.
Wczesne życie
Mahomet był synem Abd Allaha i Aminy bint Wahb, należał do rodu Haszymitów. Jego dzieciństwo i wczesne życie są słabo udokumentowane, z braku zainteresowania pierwszych muzułmanów jego wcześniejszymi latami. Tradycja mówi, że Mahomet urodził się w „roku słonia” (około 570 r.), ale współczesne badania sugerują, że mógł to być wcześniejszy okres.
Początek prorockiej misji
Mahomet poszukiwał monoteistycznej religii i spędzał czas w odosobnieniu na górze Hira. W około 610 roku doświadczył pierwszego objawienia od archanioła Gabriela, co zapoczątkowało jego misję prorocką. Jego przesłanie skupiało się na monoteizmie i obowiązkach muzułmanina.
Okres medyński (622–632)
Po emigracji do Medyny, Mahomet stał się przywódcą muzułmańskiej wspólnoty. Zawarł „Karta”, regulującą stosunki między muhadżirami a ansarami. W 624 roku doszło do bitwy pod Badr, a w 625 roku muzułmanie ponieśli klęskę pod Uhudem. Mahomet odniósł sukcesy w walkach z Mekkańczykami oraz wygnaniu żydowskich plemion, co wzmocniło pozycję islamu.
Śmierć i dziedzictwo
Mahomet zmarł w 632 roku, nie pozostawiając męskiego potomka ani wyraźnych wskazówek co do następcy. Po jego śmierci, Abu Bakr stał się pierwszym przywódcą muzułmanów, jednak nie wszyscy uznawali jego władzę. Mahomet jest uważany przez muzułmanów za „Pieczęć Proroków”, a wiara w jego misję jest kluczowym elementem islamu.
Mahomet w oczach muzułmanów
Mahomet jest postacią centralną w islamie. Jego posłannictwo jest potwierdzone w Koranie, który uważany jest za ostatnie objawienie Boże. Mimo że Koran podkreśla jego ludzkość, tradycja przypisuje mu cudowne cechy. Jego narodziny, życie i misja są przedmiotem wielu legend i opowieści, które umacniają wiarę w jego rolę w historii religii.
