Macierz pozakomórkowa (ECM)
Macierz pozakomórkowa, znana również jako ECM (od ang. extracellular matrix), jest złożoną strukturą sieciową, składającą się z cząsteczek wydzielanych przez komórki do przestrzeni międzykomórkowej. Główne składniki tej macierzy to polisacharydy oraz związane z nimi białka.
Składniki macierzy pozakomórkowej
Struktura ECM może różnić się w zależności od rodzaju cząsteczek, które ją tworzą. Można wyróżnić trzy główne klasy składników:
- Kolageny – odpowiadają za wytrzymałość i elastyczność tkanek.
- Proteoglikany – uczestniczą w regulacji transportu substancji oraz wpływają na właściwości mechaniczne ECM.
- Białka wiążące integryny – umożliwiają interakcje między komórkami a macierzą pozakomórkową.
Rola macierzy pozakomórkowej
Macierz pozakomórkowa pełni kluczowe funkcje w organizmie, w tym:
- Ustalanie wzorców różnicowania komórek.
- Wsparcie dla struktury tkanek, szczególnie tkanki łącznej.
- Regulacja transportu morfogenów, co jest ważne dla rozwoju i regeneracji tkanek.
Właściwości ECM są determinowane przez skład chemiczny oraz proporcje poszczególnych komponentów, co wpływa na funkcjonalność i charakterystykę tkanek, w których się znajduje.
