„`html
M39 – Gąsienicowy Transporter Opancerzony
M39 to amerykański gąsienicowy transporter opancerzony z okresu II wojny światowej, opracowany na bazie pojazdu T70, który był prototypem niszczyciela czołgów M18 Hellcat. Pojazd został przystosowany do roli pojazdu rozpoznawczego oraz transportera, co zwiększyło jego funkcjonalność w batalionach niszczycieli czołgów.
Dane Techniczne
- Typ pojazdu: transporter opancerzony
- Trakcja: gąsienicowa
- Załoga: 3 + 8 żołnierzy desantu
- Silnik: 9-cylindrowy Continental R-975-C4, moc 460 KM
- Prędkość maksymalna: 95 km/h
- Zasięg: 280 km
- Uzbrojenie: 1 karabin maszynowy M2HB kal. 12,7 mm
- Produkcja: 640 sztuk (1944-1945)
- Pancerz: grubość od 13 do 79 mm
Historia
Prototyp M39 został zaakceptowany do uzbrojenia w czerwcu 1944 roku, a w listopadzie tego samego roku pojazd został standaryzowany jako M39. Na specjalne żądanie, wyprodukowano również 10 egzemplarzy wersji T41E1, które nie uzyskały standardów. M39 był przystosowany do ciągnięcia armat przeciwpancernych oraz jako pojazd dowodzenia i zwiadu.
Służba
Pojazdy M39 wprowadzone do służby w armii amerykańskiej w ostatnich miesiącach II wojny światowej, były wykorzystywane w ostatnich walkach konfliktu. Po zakończeniu wojny, armia USA przekształciła je w transportery opancerzone oraz wozów dowódczych i zwiadowczych, które były używane podczas wojny koreańskiej. M39 pozostawały w uzbrojeniu armii USA do 1957 roku, a w Niemczech i Francji dłużej, z częścią pojazdów trafiających także do Ameryki Południowej.
„`
