M15 Multiple Gun Motor Carriage
M15 Multiple Gun Motor Carriage to samobieżne działo przeciwlotnicze kal. 37 mm, zaprojektowane przez Stany Zjednoczone w okresie II wojny światowej. Pojazd ten bazował na półgąsienicowym transporterze opancerzonym M3, który został przekształcony w celu obrony kolumn pancernych przed atakami lotnictwa nieprzyjaciela.
Dane techniczne
- Typ pojazdu: samobieżne działo przeciwlotnicze
- Trakcja: półgąsienicowa
- Załoga: 7 osób
- Silnik: moc 128 KM
- Transmisja: mechaniczna
- Pancerz: do 12 mm
- Długość: 6,27 m
- Szerokość: 2,42 m
- Wysokość: 2,39 m
- Masa bojowa: 9450 kg
- Prędkość: 67 km/h
Uzbrojenie
Pojazd był wyposażony w:
- 1 działo przeciwlotnicze M1A2 kal. 37 mm
- 2 wielkokalibrowe karabiny maszynowe M2 kal. 12,7 mm
Produkcja i rozwój
M15 wszedł do służby na początku 1943 roku. W grudniu tego samego roku rozpoczęto produkcję ulepszonej wersji, znanej jako Combination Gun Motor Carriage M15A1. Nowa wersja była lżejsza, niższa i oferowała więcej przestrzeni dla załogi, a także lepsze mocowanie armaty.
Użytkownicy
Pojazd był używany głównie przez Stany Zjednoczone podczas II wojny światowej.
Kategoria: Amerykańskie samobieżne działa przeciwlotnicze, Amerykańska broń artyleryjska II wojny światowej, Amerykańskie pojazdy półgąsienicowe.
