Carro Armato M15/42
Carro Armato M15/42 to włoski czołg średni z czasów II wojny światowej, będący rozwinięciem serii czołgów M11/39, M13/40 oraz M14/41. W porównaniu do swoich poprzedników, M15/42 charakteryzował się dłuższym kadłubem oraz grubszym pancerzem. W odróżnieniu od wcześniejszych modeli, był napędzany silnikiem benzynowym.
Specyfikacja techniczna
- Producent: FIAT
- Rodzaj pojazdu: czołg średni
- Załoga: 4 osoby
- Data prototypu: 1942
- Lata produkcji: 1943–1944
- Wyprodukowano: 92 sztuki
- Silnik: 8-cylindrowy SPA 15 TB M42, moc 192 KM
- Transmisja: mechaniczna
- Grubość pancerza: 14 – 42 mm
- Wymiary: długość 5,043 m, szerokość 2,234 m, wysokość 2,395 m
- Masa bojowa: 15 500 kg
- Prędkość: 40 km/h (po drodze), 20 km/h (w terenie)
- Zasięg: 220 km (po drodze)
- Uzbrojenie:
- 1 armata czołgowa 47 mm L/40 (zapas 111 sztuk amunicji)
- 2 karabiny maszynowe Breda 38 kal. 8 mm (zapas 2640 sztuk amunicji)
Użytkowanie i historia
Produkcję M15/42 rozpoczęto w styczniu 1943 roku, a czołgi te trafiły do 132 Dywizji Pancernej Ariete. Po kapitulacji Włoch, zdobyte przez Niemców czołgi były wykorzystywane jako PzKpfw M15/42 738(i). Czołg brał udział w bitwie o Rzym oraz w działaniach 8 Dywizji Kawalerii SS Florian Geyer. Na podwoziu M15/42 powstały również dwa działa pancerne: Semovente da 75/18 i Semovente da 75/34.
Podsumowanie
Carro Armato M15/42 był istotnym elementem włoskiej armii podczas II wojny światowej, wprowadzając nowoczesne rozwiązania w konstrukcji czołgu średniego. Pomimo krótkiego okresu produkcji, jego wpływ na działania wojenne był znaczący.