Luzytania – Starożytna Prowincja Rzymska
Luzytania (łac. Lusitania), znana jako Hispania Lusitania, była starożytną prowincją rzymską, która zajmowała obszar dzisiejszej Portugalii na południe od rzeki Duero oraz południowo-zachodnią część Hiszpanii. Jej powstanie miało miejsce w 27 r. p.n.e., w czasach Cesarstwa Rzymskiego, kiedy to Rzymianie zdobyli północną część Półwyspu Iberyjskiego.
Historia i Podbój
Rzymianie po raz pierwszy wkroczyli na terytorium Luzytanii w II wieku p.n.e. W latach 154-133 p.n.e. miały miejsce Wojny Luzytańskie, które obejmowały Powstanie Luzytanów, walki pod wodzą Wiriatusa oraz wojnę numantyjską. Te konflikty ostatecznie doprowadziły do podboju regionu przez Rzymian.
Plemiona i Tożsamość Narodowa
Nazwa Luzytania pochodzi od plemienia Luzytanów, które zamieszkiwało te tereny w starożytności. Ich pochodzenie pozostaje niejasne, jednak plemię to odgrywa istotną rolę w kulturze portugalskiej i tożsamości narodowej Portugalczyków. Jest to zjawisko podobne do sarmatyzmu w Polsce oraz znaczenia Daków dla Rumunów.
Wpływ na Kulturę
Luzytania jest często przywoływana w kontekście portugalskiej kultury, a narodowy epos Portugalii, Luzjady (Os Lusíadas) autorstwa Luísa de Camões, podkreśla znaczenie Luzytanów w historii i tożsamości narodowej.
Stolica Luzytanii
Stolicą Luzytanii była Emerita Augusta, współczesna Mérida, która stanowiła ważne centrum administracyjne i kulturowe prowincji.
