Lutcza – Informacje ogólne
Lutcza to wieś położona w województwie podkarpackim, w powiecie strzyżowskim, w gminie Niebylec, na Pogórzu Dynowskim nad rzeką Stobnicą. W 2020 roku zajmowała powierzchnię 28,16 km². W przeszłości, w II Rzeczypospolitej, należała do powiatu rzeszowskiego województwa lwowskiego.
Historia
Wieś została założona przed rokiem 1390. Król Władysław II Jagiełło przeniósł Lutcza na prawo magdeburskie w 1390 roku. W XV wieku dziedzicami miejscowości byli Jakub Czepielowski oraz bracia Machowscy. Lutcza znajdowała się w zaborze austriackim od 1795 do 1918 roku, a po II wojnie światowej weszła w skład województwa rzeszowskiego, a od 1999 roku – podkarpackiego.
Środowisko przyrodnicze
Lutcza leży w obrębie Pogórza Dynowskiego, gdzie tereny mają wysokości od 250 do 460 m n.p.m. Rzeka Stobnica, która przepływa przez wieś, ma dolinę o szerokości 300–600 m. Klimat w Lutczy jest wyżynny, z rocznymi sumami opadów wynoszącymi 700–800 mm oraz średnimi temperaturami od 7,5 do 7,8 °C. W okolicy przeważa buczyna karpacka z dominującymi gatunkami drzew takimi jak buk, jodła i sosna.
Demografia
W 2006 roku Lutcza miała około 2200 mieszkańców, co czyni ją najbardziej zaludnioną miejscowością w gminie, choć pod względem gęstości zaludnienia zajmowała ostatnie miejsce (78,1 osób/km²).
Zabytki
- Kościół filialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny: Wzniesiony w II poł. XV wieku, rozbudowany w I poł. XVI wieku. Świątynia została konsekrowana w 1743 roku.
Kaplice
W Lutczy znajduje się ponad 60 kapliczek przydrożnych, w tym:
- Kaplica na cmentarzu I na „Małówce”: Zbudowana w 1898 roku przez hrabiego Łosia.
- Kaplica Św. Krzyża: Położona przy drodze od starego kościoła do Domaradza.
