„`html
Ludwik Zamenhof – Twórca Esperanto
Ludwik Łazarz Zamenhof, właściwie Eliezer Lewi Samenhof, urodził się 15 grudnia 1859 roku w Białymstoku, a zmarł 14 kwietnia 1917 roku w Warszawie. Był polskim lekarzem okulistą żydowskiego pochodzenia oraz twórcą języka esperanto, nominowanym ośmiokrotnie do Pokojowej Nagrody Nobla.
Życiorys
Zamenhof urodził się w rodzinie żydowskiej w Białymstoku, gdzie językiem domowym był jidysz, a drugim rosyjski lub polski. Już w dzieciństwie dostrzegł problem barier językowych, co zaowocowało napisaniem dramatu „Wieża Babel”.
Po ukończeniu gimnazjum w Warszawie, studiował medycynę w Moskwie i Warszawie, a następnie specjalizował się w okulistyce w Wiedniu. W 1878 roku stworzył pierwszą wersję języka esperanto – Lingwe Uniwersala, a do 1885 roku opracował jego ostateczną formę.
W 1887 roku opublikował książkę „Język międzynarodowy. Przedmowa i podręcznik kompletny”, co przyczyniło się do popularyzacji esperanto. Język ten zyskał uznanie dzięki swojej prostocie i użyteczności, a Zamenhof stał się znanym działaczem esperantystycznym.
Nagrobek i Upamiętnienie
Po jego śmierci, w 1922 roku ogłoszono konkurs na nagrobek Zamenhofa, który został odsłonięty 18 kwietnia 1926 roku. Zamenhof został odznaczony Orderem Legii Honorowej oraz Orderem Izabeli Katolickiej.
- 15 grudnia obchodzony jest jako Dzień Ludwika Zamenhofa.
- Setki obiektów na całym świecie noszą jego imię, w tym planetoida (1462) odkryta w 1938 r.
- Pamiątkowe tablice i dąb posadzono w jego honor w 1959 roku.
- Uniwersytecki Dziecięcy Szpital Kliniczny w Białymstoku nosi jego imię.
Inne Informacje
Zamenhof, posługując się pseudonimami, publikował liczne prace, w tym „Fundamenta krestomatio” oraz tłumaczenia „Starego Testamentu”. Ruch esperancki, który zainicjował, szybko rozprzestrzenił się na świecie, a on sam zrzekł się praw do swojego dzieła, oddając esperanto ludzkości.
„`
