„`html
Ludwik Solski
Ludwik Napoleon Sosnowski (20 stycznia 1855 – 19 grudnia 1954) był wybitnym polskim aktorem, reżyserem i dyrektorem teatru, uznawanym za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli polskiego teatru. Jego najbardziej znaną rolą jest Stary Wiarus w Warszawiance Stanisława Wyspiańskiego.
Rodzina
Rodzina Sosnowskich nosiła herb Nałęcz. Ojciec Ludwika, Franciszek Sosnowski, był uczestnikiem powstania listopadowego, a dziadek dożył 112 lat. Matka, Stanisława Wojciechowska, pochodziła z herbem Lubicz. Ludwik miał przyrodniego brata Kazimierza Ignacego, który był polonistą i pedagogiem. Był trzykrotnie żonaty, a jego druga żona, Irena Solska, była córką malarki.
Życiorys
Debiutował w 1876 roku w Krakowie, a przez następne lata występował w teatrach wędrownych. W 1883 roku wrócił do Krakowa, gdzie pozostał do 1900 roku, a następnie pracował w Teatrze Wielkim we Lwowie. W latach 1905–1913 był dyrektorem Teatru Miejskiego w Krakowie. W okresie 1918–1939 reżyserował i występował w różnych teatrach w Polsce.
Solski był pionierem polskiego repertuaru rosyjskiego, adaptując dzieła Tołstoja, Czechowa i Dostojewskiego. Jego rola Starego Wiarusa w Warszawiance z 1898 roku wywarła duże wrażenie na widzach.
W trakcie II wojny światowej, w wyniku bombardowania Warszawy, stracił wszystkie swoje dzieła sztuki. Po wojnie wrócił do Krakowa, gdzie występował do 1954 roku. Zmarł 19 grudnia 1954 roku i został pochowany w Krypcie Zasłużonych na Skałce.
Filmografia
- 1927 – Ziemia obiecana jako Hermann Bucholc
- 1930 – Dusze w niewoli jako Stary Lachowicz
- 1930 – Tajemnica lekarza jako doktor Stanley
- 1939 – Geniusz sceny jako Chudogęba i inne role
Ordery i odznaczenia
- Order Budowniczych Polski Ludowej (1954)
- Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (1945)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1935)
- Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie)
- Honorowa odznaka „Wilka” (1935)
Nagrody i wyróżnienia
- Państwowa Nagroda Artystyczna I stopnia (1950)
- Tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego (1954)
Upamiętnienie
Jego imieniem nazwano Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie oraz teatr w Tarnowie.
„`
