Ludwik Mazaraki – Działacz Niepodległościowy
Ludwik Mazaraki (1813-1880) był polskim działaczem niepodległościowym oraz uczestnikiem powstania krakowskiego. Jako organizator powstania chłopskiego w powiecie miechowskim odegrał istotną rolę w walce o niepodległość Polski.
Życiorys
Ludwik Mazaraki urodził się w Wyciążu jako syn Karola Mazaraki i Józefiny von Girtler. Jego rodzina miała korzenie szlacheckie, a przodkowie wywodzili się z Epiru. Karol Mazaraki, jego ojciec, pełnił urząd Generalnego Zarządcy Dóbr Królewskich Województwa Krakowskiego i był fundatorem kaplicy Mazarakich w kościele Mariackim w Krakowie.
Po ukończeniu krakowskiego Liceum św. Barbary w 1830 roku, Mazaraki wziął udział w powstaniu listopadowym, służąc w 2 pułku Krakusów. Po jego klęsce powrócił na wieś, gdzie dzierżawił majątek Winiary i Luborzyca, prowadząc dużą stadninę koni.
W latach 1845-1846 Mazaraki zaangażował się w działalność spiskową, stając się jednym z jej liderów. W lutym 1846 roku zorganizował powstanie chłopskie, dowodząc oddziałem konnym. Po zajęciu Proszowic i rozbrojeniu rosyjskich posterunków, musiał uciekać z powodu braku wsparcia. W Krakowie został mianowany pułkownikiem i zorganizował pułk Krakusów, biorąc udział w bitwie pod Gdowem.
Po upadku powstania krakowskiego Mazaraki został internowany, a następnie wydany Rosjanom. Więziony był w różnych miejscach, w tym w Cytadeli Warszawskiej. W 1848 roku skazano go na katorgę, gdzie przez 7 lat pracował w kopalniach. W 1859 roku powrócił do Królestwa Polskiego i osiedlił się w Luborzycy, a później w Niegardowie, gdzie zmarł bezpotomnie.
Podsumowanie
- Ludwik Mazaraki był istotną postacią w polskim ruchu niepodległościowym.
- Uczestniczył w powstaniu listopadowym oraz krakowskim.
- Był organizatorem powstania chłopskiego w 1846 roku.
- Po upadku powstania doświadczył internowania i zesłania.
- Zmarł w 1880 roku w Niegardowie.
