Ludwik Grohman
Ludwik Grohman (ur. 28 sierpnia 1826 w Warszawie, zm. 1 lutego 1889 w Łodzi) był znaczącym fabrykantem i przemysłowcem w XIX wieku.
Życiorys
Ojciec Ludwika, Traugott Grohmann, przybył do Polski z Saksonii około 1820 roku. W 1842 roku przejął w wieczystą dzierżawę posiadłość wodno-fabryczną „Lamus” na Księżym Młynie, gdzie zbudował fabrykę tkanin bawełnianych. Ludwik zaangażował się w działalność ojca, a po jego śmierci w 1874 roku objął kierownictwo zakładów, przekształcając je w firmę „Ludwik Grohman”.
W październiku 1888 roku otrzymał Order Świętego Stanisława II klasy za szczególne zasługi w zakresie oświaty. Po jego śmierci w 1889 roku pozostawił córkę Annę Melanię oraz pięciu synów: Henryka, Karola, Pawła, Alfreda i Leona, którzy byli przygotowani do zarządzania firmą. Po jego śmierci prowadzenie zakładów przejął Henryk Grohman.
Grób rodziny Grohmanów znajduje się w ewangelickiej części Starego Cmentarza w Łodzi, obok kaplicy Scheiblera.
Odznaczenia i działalność społeczna
- Order Świętego Stanisława (II klasa)
- Order Świętej Anny
- Zaangażowanie w dobroczynność i opiekę społeczną
- Radny Łodzi w okresie Królestwa Kongresowego
Podsumowanie
Ludwik Grohman był kluczową postacią w rozwoju przemysłu bawełnianego w Polsce, a jego działalność miała znaczący wpływ na lokalną gospodarkę i społeczność. Jego dziedzictwo kontynuowane było przez potomków, którzy przejęli zarządzanie firmą po jego śmierci.
