Ludwik Bittner
Ludwik Bittner, znany również pod pseudonimami „Baza”, „Dunio”, „Halka”, „Rot”, „Tarnowski”, urodził się 24 kwietnia 1892 roku w Stanisławowie, a zmarł 24 stycznia 1960 roku w Warszawie. Był generałem brygady Wojska Polskiego oraz komendantem Okręgu Lublin Armii Krajowej (1941–1943). W czasie akcji „Burza” dowodził 9 Podlaską Dywizją Piechoty AK. Po 1957 roku był aktywnym działaczem ZBoWiD.
Życiorys
Ludwik Bittner był synem Ludwika Jana i Marii z Drozdowskich. Uczył się w szkołach we Lwowie i Stanisławowie, a w 1911 roku uzyskał świadectwo dojrzałości. W latach 1911–1914 studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, a następnie filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim.
W 1911 roku wstąpił do Związku Walki Czynnej, a od 1912 był członkiem Związku Strzeleckiego. Służbę wojskową w Legionach Polskich pełnił od sierpnia 1914 do lipca 1917, a następnie przeszedł do Polskiej Siły Zbrojnej. Po zakończeniu I wojny światowej objął dowództwo batalionu zapasowego 34 pułku piechoty, a w sierpniu 1920 roku dowodził tym pułkiem w Białej Podlaskiej.
W 1927 roku został mianowany pułkownikiem, a w 1930 roku dowódcą piechoty dywizyjnej 5 Dywizji Piechoty. W 1939 roku, po agresji ZSRR na Polskę, wziął udział w walkach pod Szackiem i Wytycznem. Po wybuchu II wojny światowej zaangażował się w działalność konspiracyjną, w tym w Służbę Zwycięstwu Polski oraz ZWZ.
W latach 1941–1943 pełnił funkcję komendanta Okręgu Lublin AK. Po wojnie został aresztowany przez NKWD i przetrzymywany w obozach w Polsce i ZSRR. Został zwolniony w 1947 roku.
Rodzina
Bittner był żonaty z Anielą Haliną z Rychłowskich. Ich syn, Sławomir Maciej Bittner, był żołnierzem II Odcinka „Wachlarza” i najprawdopodobniej zginął w 1944 roku w Warszawie.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 156
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 5915
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1930)
- Krzyż Niepodległości (1931)
- Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi (1928)
Podsumowanie
Ludwik Bittner był istotną postacią w historii Polski, zarówno jako oficer Wojska Polskiego, jak i dowódca Armii Krajowej. Jego działalność w okresie II wojny światowej oraz losy po wojnie ukazują złożoność i tragizm losów wielu polskich żołnierzy tamtych czasów.