Johann Ludwig Tieck
Johann Ludwig Tieck (1773-1853) był niemieckim poetą, dramaturgiem, powieściopisarzem oraz jednym z czołowych przedstawicieli wczesnego romantyzmu. Jego twórczość miała istotny wpływ na rozwój tego kierunku w literaturze, a także na teatr, dzięki zastosowaniu wątków autotematycznych i metateatralnych.
Twórczość literacka
Tieck był pionierem romantyzmu w teatrze, co zaznaczył w swojej udramatyzowanej baśni Kot w butach z 1797 roku. Dzieło to wprowadzało nowatorskie elementy, ukazując grę pomiędzy rzeczywistością teatralną a jej twórcami oraz widownią. Tieck posługiwał się ironią romantyczną, co zdefiniował Fryderyk Schlegel w swoich Fragmentach krytycznych.
Życie i edukacja
Tieck urodził się w Berlinie, gdzie dorastał z rodzeństwem. Uczył się w gimnazjum, a następnie studiował historię i literaturę w Halle, Getyndze i Erlangen. W czasie studiów nawiązał bliską współpracę z Wilhelmem Heinrichem Wackenroderem.
Okres w Cybince i Dreźnie
W 1801 roku Tieck przeniósł się do Cybinki, gdzie mieszkał aż do 1819 roku, tworząc wiele ważnych dzieł. Następnie osiedlił się w Dreźnie, gdzie stał się uznanym dramaturgiem. Jego nowele, takie jak Die Gemälde i Der Alte vom Berge, zyskały dużą popularność, a także przyczyniły się do rozwoju nowelistyki w Niemczech.
Późniejsze życie i śmierć
W 1841 roku Tieck wrócił do Berlina, gdzie spędził ostatnie lata życia w osamotnieniu. Zmarł 28 kwietnia 1853 roku. Jego prace krytyczne ukazały się w dwóch tomach w 1848 roku, a jego twórczość pozostaje ważnym elementem niemieckiej literatury romantycznej.
Dzieła
Tieck pozostawił po sobie bogaty dorobek literacki, który obejmuje:
- Kot w butach
- Franz Sternbalds Wanderungen
- Phantasus
- Vittoria Accorombona
W jego twórczości widać zarówno wpływy romantyzmu, jak i realizmu, co czyni go postacią niezwykle interesującą w kontekście literatury niemieckiej.
