Rozwój demograficzny Katowic
Rozwój demograficzny Katowic jest ściśle związany z przyłączaniem okolicznych osad oraz zmianami administracyjnymi. Po uzyskaniu praw miejskich w 1865 roku, miasto znacznie zwiększyło swoją powierzchnię i populację. W 1924 roku liczba mieszkańców przekroczyła 100 tys. dzięki przyłączeniu takich dzielnic jak Bogucice-Zawodzie, Brynów, Dąb, Ligota i Załęże, co prawie podwoiło liczbę ludności z 57 tys. do 113 tys.
W kolejnych latach miały miejsce dalsze przyłączenia, m.in. w 1929, 1951, 1960 i 1975. W okresie od 1825 do 1924 roku liczba mieszkańców Katowic podwajała się co około 10 lat, osiągając w 1924 roku wzrost ponad 165-krotny w ciągu stulecia. Jednakże od końca lat 80. XX wieku obserwuje się spadek liczby ludności, z 368 621 osób w 1987 roku do 285 711 w 2021 roku, co oznacza średni roczny spadek o 2625 mieszkańców.
Powierzchnia Katowic
- 1865 – 4,65 km² (uzyskanie praw miejskich)
- 1914 – 8,88 km² (wzrost dzięki przyłączaniu sąsiednich gmin)
- 1924 – 40,23 km²
- 1959 – 100 km² (włączenie Szopienic)
- 1975-1994 – 165 km² (włączenie gminy Kostuchna i miasta Murcki)
- 1995-2005 – 164,54 km² (niewielkie korekty graniczne)
- 2022 – 164,73 km²
Podsumowanie
Katowice, od momentu uzyskania praw miejskich, przeszły znaczący rozwój demograficzny i terytorialny. Po dalszych przyłączeniach, miasto doświadczyło znacznego wzrostu liczby ludności, a następnie spadku od końca lat 80. XX wieku. Powierzchnia Katowic również znacznie się zwiększyła, osiągając w 2022 roku 164,73 km².
