Lucjusz Antoniusz
Lucjusz Antoniusz, rzymski polityk i młodszy brat triumwira Marka Antoniusza, miał istotny wpływ na politykę rzymską w I wieku p.n.e.
Kariera polityczna
W 54 p.n.e. Lucjusz i jego brat Gajusz oskarżyli Aulusa Gabinusza, namiestnika Syrii, o zdzierstwo i przekupstwo. Ostatecznie jednak oskarżycielem został Gajusz Memmiusz. W 50 p.n.e. Lucjusz pełnił funkcję kwestora w prowincji Azja, a po przybyciu nowego namiestnika, Gajusza Fanniusza, zachował stanowisko prokwestora. Wprowadził korzystne zmiany dla Żydów w Azji, umożliwiając im posiadanie własnych zgromadzeń.
Trybun ludowy i konsulat
W 44 p.n.e. Lucjusz został trybunem ludowym i wniósł ustawę o podziale gruntów. Zyskał uznanie i został uhonorowany posągami. Umożliwił Oktawianowi wystąpienie przed ludem, co miało kluczowe znaczenie dla jego kariery politycznej.
Wsparcie dla brata
- W 43 p.n.e. wspierał Marka Antoniusza w wojnie domowej, przyprowadzając legion pod Mutinę.
- W 41 p.n.e. został konsulem z Publiuszem Serwiliuszem Watią i odbył triumf za działania przeciw plemionom alpejskim.
Konflikt z Oktawianem
Po podziale władzy między triumwirami, Lucjusz Antoniusz i Fulwia, żona Marka, dążyli do przydzielenia ziemi weteranom wojennym. Ich działania doprowadziły do napięć z Oktawianem, co zakończyło się wojną. Po początkowych sukcesach, Lucjusz i Fulwia zostali oblężeni w Peruzji przez Oktawiana i Marka Agrypę. Po długotrwałym oblężeniu, poddali się głodem, a Oktawian zniszczył miasto.
Ostatnie lata
Po oblężeniu Lucjusz Antoniusz został mianowany namiestnikiem Hiszpanii. Od tego momentu znika z źródeł historycznych, co sugeruje, że zmarł wkrótce po tych wydarzeniach.
