Łucjan Ruszała

Łucjan Ruszała

Łucjan Ruszała, znany również jako Władysław, urodził się 13 maja 1908 roku w Przedmieściu Czudeckim, a zmarł 30 stycznia 1945 roku w Tallinnie. Był polskim duchownym katolickim, kapucynem oraz misjonarzem w Estonii.

Wykształcenie i święcenia

Ruszała był synem Jana i Anny z Ziobrów. W latach 1916–1924 uczęszczał do szkoły powszechnej, a następnie kontynuował naukę w Kolegium Serafickim Ojców Kapucynów w Rozadowie nad Sanem. W 1926 roku rozpoczął nowicjat w klasztorze kapucynów w Sędziszowie. W sierpniu 1927 roku złożył śluby czasowe, a po ukończeniu edukacji w Krakowie, 7 września 1930 roku złożył śluby wieczyste. Przyjął święcenia kapłańskie 19 czerwca 1932 roku i ukończył studia w 1933 roku, uzyskując dyplom kaznodziei.

Praca misyjna w Estonii

W 1934 roku Ruszała wyjechał do Estonii, gdzie dołączył do placówki kapucynów krakowskich. Pracował głównie w Tartu i Parnawie, stawiając czoła trudnościom związanym z niechęcią misjonarzy niemieckich oraz władz estońskich. W 1935 roku został proboszczem w Petseri, gdzie był jedynym polskim duchownym na południu Estonii. Sprawował opiekę duszpasterską nad Polakami w Valga i Tartu oraz polskimi robotnikami czasowymi.

Działalność patriotyczna i pisarska

Oprócz pracy duszpasterskiej, Ruszała angażował się w działalność patriotyczną, kolportując polską prasę i organizując obchody polskich świąt narodowych, nawet po wybuchu II wojny światowej. Swoje doświadczenia z pracy misyjnej opisywał w artykułach publikowanych w prasie zakonnej, takich jak „Wzlot Seraficki” oraz „Pokój i Dobro”.

Choroba i śmierć

W ostatnich latach życia zmagał się z cukrzycą. Zmarł w styczniu 1945 roku i został pochowany na cmentarzu katolickim w Tallinnie.

Źródła

• Czesław Brzoza, Łucjan Ruszała, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XXXIII, wyd. 1991

Łucjan Ruszała pozostaje w pamięci jako oddany kapłan i misjonarz, który z pasją służył polskiej społeczności w Estonii.