„`html
Lublewo Gdańskie
Lublewo Gdańskie (kaszb. Lëblewò, niem. Löblau) to wieś w Polsce, zlokalizowana w województwie pomorskim, powiecie gdańskim, w gminie Kolbudy. Wieś leży przy drodze wojewódzkiej nr 221, a w pobliżu znajduje się rezerwat przyrody Bursztynowa Góra. Administracyjnie Lublewo należało do województwa gdańskiego w latach 1945–1998. W miejscowości znajduje się rzymskokatolicka parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Korony Polskiej, należąca do dekanatu Kolbudy archidiecezji gdańskiej. Lublewo ma dogodne połączenia autobusowe z Gdańskiem, Pruszczem Gdańskim oraz Kościerzyną.
Historia wsi
Historia Lublewa Gdańskiego sięga 1148 roku, co czyni ją najstarszą wsią gminy Kolbudy. Na przestrzeni wieków wieś przechodziła różne zmiany właścicieli, w tym Krzyżaków oraz Miasto Gdańsk. W 1349 roku nadano wieś na prawie chełmińskim Henrykowi Rychterowi. Po 1453 roku Lublewo stało się własnością Gdańska, a w XVI wieku przeszło na luteranizm, co spowodowało powstanie zbory protestanckiego. W 1683 roku wieś dotknął pożar, który zniszczył kościół oraz inne budynki. Nowy kościół został wybudowany w 1684 roku i istnieje do dziś.
W 1772 roku, po I rozbiorze Polski, Lublewo pozostało w granicach Polski jako część miasta Gdańska. Miejscowość doświadczyła stagnacji gospodarczej z powodu wysokich ceł. W 1899 roku Lublewo Gdańskie liczyło 841 mieszkańców. Przed II wojną światową wieś była bogata, zamieszkiwana przez niemiecką ludność.
Zabytki
- Kościół NMP Królowej Polski, XIV w., zniszczony w 1683 r., wpisany do rejestru zabytków NID (nr rej.: 28 z 20.08.1949).
Ochotnicza Straż Pożarna
Ochotnicza Straż Pożarna w Lublewie została założona w 1947 roku. Jej pierwsza siedziba znajdowała się w dawnej stajni przy karczmie. W 2014 roku rozpoczęto budowę nowej remizy, która została oddana do użytku 20 czerwca 2015 roku. W 2012 roku jednostka otrzymała nagrodę dla najlepszej OSP niewłączonej do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego, a obecnie jest częścią KSRG.
„`
