„`html
Loyd Carrier
Loyd Carrier to brytyjski ciągnik artyleryjski i transporter gąsienicowy z okresu II wojny światowej, zaprojektowany przez Viviana Loyda. Jego produkcja rozpoczęła się w lutym 1940 roku, a do 1945 roku wyprodukowano 26 613 egzemplarzy.
Specyfikacje
- Typ pojazdu: ciągnik artyleryjski i transporter gąsienicowy
- Załoga: 1 + 7/8
- Silnik:
- Ford UK-79E-6004 (85 KM)
- Ford EGAE (65 KM)
- Transmisja: mechaniczna
- Masa bojowa: 4500 kg
- Prędkość maksymalna: 48 km/h
- Zasięg: 220 km
Historia
Vivian Loyd, inżynier i współtwórca tankietki Carden-Loyd, stworzył nową koncepcję pojazdu gąsienicowego, która została zaakceptowana przez armię brytyjską. Prototyp przeszedł testy w sierpniu 1939 roku, a jego konstrukcja opierała się na ramach ciężarówki Forda, co pozwoliło na uproszczenie produkcji i obniżenie kosztów.
Odmiany pojazdu
- Tracked Personnel Carrier (TPC): transporter do przewozu ludzi i ładunków (ponad 1500 egzemplarzy)
- Carrier Tracked Towing (CTT): ciągnik artyleryjski, najliczniejsza odmiana (ponad 15 000 egzemplarzy)
- Carrier Tracked Cable Layer Mechanical (CTCLM): mechaniczny układacz kabla telefonicznego (około 300 egzemplarzy)
- Carrier Tracked Starting and Charging (CTSC): wóz pomocy technicznej (około 2000 egzemplarzy)
Służba
Loyd Carrier został wprowadzony do uzbrojenia w drugiej połowie 1940 roku. Pojazdy używane były głównie w Wielkiej Brytanii oraz na innych frontach. Początkowo nie posiadały pancerza, co ograniczało ich zastosowanie w strefach zagrożonych. Wprowadzono zestawy płyt pancernych o grubości 7 mm, które zwiększały ochronę.
Transportery te były również używane przez Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie i pozostawały w służbie wielu armii zachodnich do lat 60. XX wieku.
„`