Lőrinc Szabó de Gáborján
Lőrinc Szabó de Gáborján (31 marca 1900 – 3 października 1957) był węgierskim poetą i tłumaczem. Urodził się w Miszkolcu jako syn kierowcy Lőrinca Szabó i Ilony Panyiczky. W wieku trzech lat rodzina przeniosła się do Balassagyarmatu, a później do Debreczyna, gdzie młody Szabó rozpoczął naukę.
Kariera literacka
Szabó rozpoczął studia w Budapeszcie, gdzie poznał Mihálya Babitsa. W 1921 roku przerwał naukę, by pracować w czasopiśmie Az Est, gdzie pozostał aż do 1944 roku. W tym samym roku ożenił się z Klárą Mikes, córką Lajosa Mikesa. W latach 1927-1928 założył i redagował czasopismo Pandora.
Jego debiutanckie wiersze ukazały się w 1920 roku w Nyugat, a pierwszy zbiór, pt. Föld, erdő, Isten („Ziemia, Las, Bóg”), został wydany w 1922 roku, odnosząc duży sukces. Szabó był wielokrotnie nagradzany, otrzymując Nagrodę Baumgartnera w latach 1932, 1937 i 1943. Jako tłumacz przetłumaczył wiele dzieł Williama Shakespeare’a.
Życie osobiste i ostatnie lata
Podczas II wojny światowej służył jako żołnierz. Po wojnie jego działalność literacka ograniczyła się do tłumaczeń, ponieważ został uznany za prawicowca. Krótko przed śmiercią otrzymał nagrodę Kossutha w uznaniu jego osiągnięć literackich. Zmarł 3 października 1957 roku w Budapeszcie w wyniku zawału serca.
- Data urodzenia: 31 marca 1900
- Miejsce urodzenia: Miszkolc
- Data śmierci: 3 października 1957
- Miejsce śmierci: Budapeszt
- Główne osiągnięcia: Nagroda Baumgartnera, nagroda Kossutha
