„`html
Stacja Łódź Fabryczna
Łódź Fabryczna to główna stacja kolejowa w Łodzi, uruchomiona w 1866 roku z inicjatywy przemysłowca Karola Scheiblera. Stacja czołowa znajduje się na linii do Koluszek i obsługuje różne formy transportu, w tym kolejowy, autobusowy, tramwajowy oraz rowerowy. Dworzec ma najwyższą kategorię Premium.
Ruch pasażerski i przebudowa
W latach 2011–2016 stacja przeszła gruntowną przebudowę. Obecnie trwa budowa tunelu średnicowego, który połączy stację z innymi dworcami w Łodzi. Łódź Fabryczna jest jednym z najnowocześniejszych dworców w Polsce, a projekt przebudowy był jednym z największych w Europie w tym czasie.
Historia
Budowa pierwszej linii kolejowej w Łodzi rozpoczęła się 1 września 1865 roku. Pierwszy przewóz towarów miał miejsce 18 listopada 1865 roku, a przewozy pasażerskie ruszyły 1 czerwca 1866 roku. W 1868 roku zbudowano nowy budynek dworca, który przetrwał do 2012 roku. W czasie II wojny światowej dworzec nosił nazwy Litzmannstadt Ostbahnhof i Litzmannstadt Mitte.
Modernizacja i nowy dworzec
Modernizacja stacji zakładała przeniesienie dworca pod ziemię oraz budowę nowoczesnego węzła przesiadkowego. Dworzec nowej generacji ma powierzchnię 65 tysięcy m², z trzema poziomami połączonymi schodami ruchomymi i windami. Cała konstrukcja wykorzystuje 750 tysięcy m³ betonu oraz 70 tysięcy ton stali.
Perony
Stacja posiada 4 dwukrawędziowe perony, z których jeden ma długość 300 m, a trzy po 400 m. Perony są położone 16 m pod ziemią, a ich wysokość wynosi 76 cm. Wykorzystano sztywną sieć trakcyjną o napięciu 3 kV, a perony wyposażono w systemy nagłaśniające i elektroniczne wyświetlacze.
Powiązania komunikacyjne
Przed dworcem znajduje się węzeł przesiadkowy tramwajowy oraz pętla autobusowa. Dodatkowo, w pobliżu znajdują się stacje Łódzkiego Roweru Publicznego.
Linki zewnętrzne
„`
