Łódkonogi (Walconogi)
Łódkonogi, znane również jako walconogi (Scaphopoda), to gromada morskich mięczaków, charakteryzująca się jednoczęściową, rurkowatą muszlą. Są spokrewnione z małżami, a przykładem przedstawiciela tej gromady jest zębik pospolity (Antalis vulgaris).
Występowanie
Te mięczaki zamieszkują bentos w morzach pełnosłonych, najczęściej zagrzebane w piaszczystym podłożu. Występują głównie w głębinach do 7000 m p.p.m., chociaż niektóre gatunki można spotkać blisko wybrzeży.
Budowa
Ich ciało jest dwubocznie symetryczne, osiągające długość od 20 do 50 mm. Muszla jest rurkowata i obustronnie otwarta, zazwyczaj lekko wygięta. Łódkonogi mają walcowatą nogę, służącą do zagrzebywania się w piasku, oraz wyrostki chwytne i ryjek, które wystają z muszli. Brak im oczu, czułków oraz skrzeli; wymiana gazowa odbywa się przez jamę płaszczową.
Biologia i ekologia
Walconogi są zwierzętami rozdzielnopłciowymi z zapłodnieniem zewnętrznym. W rozwoju mają planktonową larwę przypominającą trochoforę. Żywią się drobnymi organizmami, takimi jak otwornice i okrzemki, które chwytają za pomocą nitkowatych wyrostków. Stanowią także pokarm dla ryb dorszokształtnych oraz drapieżnych ślimaków.
Systematyka
Walconogi, mimo podobieństw do małż, zostały zaklasyfikowane do odrębnej gromady. Wspólnie z małżami oraz wymarłymi rostrokonchami tworzą takson o nazwie Diasoma. W obrębie gromady łódkonogów wyróżnia się około 400 współczesnych gatunków, klasyfikowanych w dwóch głównych rzędach:
- Dentaliida – zębikowate
- Gadilida
