Loderigo d’Andalo

Loderigo d’Andalo (1210-1293) był bolońskim patrycjuszem oraz założycielem Zakonu Błogosławionej i Cudownej Maryi Panny. Pochodził z zamożnej rodziny związanej ze stronnictwem gibelinów.

W 1233 roku d’Andalo założył zakon, który uzyskał papieską akceptację w 1263 roku. W 1267 roku wstąpił do klasztoru w Ronzano, gdzie spędził resztę swojego życia.

Jego postać została negatywnie przedstawiona w Boskiej komedii Dantego.