Lockheed F-80 Shooting Star
Lockheed F-80 Shooting Star, znany wcześniej jako P-80, był amerykańskim samolotem myśliwskim i pierwszym odrzutowcem użytym operacyjnie przez USAAF. Jego produkcja rozpoczęła się w 1945 roku, a samolot brał udział w wojnie koreańskiej, gdzie wykazał ograniczenia w porównaniu do radzieckich MiG-15.
Specyfikacja
- Producent: Lockheed
- Typ: Samolot myśliwski
- Załoga: 1
- Data oblotu: 8 stycznia 1944
- Wersje: P-80A, P-80B, F-80C
- Napęd: Allison J33-A-35 Turbojet
- Prędkość maksymalna: 965 km/h
- Pułap: 15 200 m
- Zasięg: 1930 km
- Uzbrojenie: 6 × karabin maszynowy kal. 12,7 mm, 2 × bomba 450 kg, 8 × niekierowany pocisk rakietowy kal. 127 mm
- Produkcja: 1715 egzemplarzy wyprodukowanych do 1950 roku
Historia i eksploatacja
Prace nad P-80 rozpoczęły się w 1943 roku, a pierwszy lot prototypu odbył się w 1944 roku. Po wojnie zredukowano zamówienie z 5000 do 2000 egzemplarzy. F-80C wszedł do służby w 1948 roku i uczestniczył w wojnie koreańskiej, gdzie pojawiły się pierwsze walki powietrzne z udziałem odrzutowców. Z powodu przewagi MiG-15, F-80 szybko zostały zastąpione przez nowsze modele, takie jak F-86 Sabre.
Oprócz wersji myśliwskiej, powstała także dwumiejscowa wersja treningowa, Lockheed T-33, znana jako T-bird, która była produkowana do 1959 roku. Samoloty te były używane w ponad 40 krajach.
Użytkownicy
- Stany Zjednoczone: 525× F-80A, 240× F-80B, 798× F-80C
- Brazylia: 33× F-80C
- Chile: 30× F-80C
- Ekwador: 18× F-80C
- Kolumbia: 18× F-80C
- Peru: 16× F-80C
- Urugwaj: 17× F-80C
Podsumowanie
Lockheed F-80 Shooting Star był pionierem w kategorii odrzutowców myśliwskich, jednak jego ograniczenia ujawniły się w trakcie konfliktów z bardziej zaawansowanymi konstrukcjami radzieckimi. Mimo tego, samolot pozostaje istotnym elementem historii lotnictwa militarnego.
