Łobozew Górny

Łobozew Górny

Łobozew Górny to wieś w Polsce, zlokalizowana w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Ustrzyki Dolne. Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Najświętszego Serca Jezusowego.

Historia

Wieś została założona w 1526 roku. W połowie XIX wieku właścicielkami posiadłości były Franciszka i Elżbieta Leszczyńskie. Pod koniec XIX wieku majątek przeszedł na Marię Leszczyńską, żonę Emila Leszczyńskiego, który był również właścicielem. W Łobozewie znajdował się dwór rodziny Leszczyńskich, który później został przekształcony w szkołę.

W 1896 roku Emil Leszczyński sprzedał wieś Majerowi Wołowskiemu z Wańkowej. Od października 1939 do sierpnia 1944 Łobozew Górny był siedzibą urzędu gminy w powiecie sanockim. W latach 1952–1954 miejscowość była siedzibą gminy Łobozew, a w latach 1975–1998 administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Zabytki

W Łobozewie Górnym znajduje się drewniany kościół rzymskokatolicki pw. Najświętszego Serca Jezusa, zbudowany w 1887 roku. Kościół był wielokrotnie przebudowywany w XIX i XX wieku, a w 2002 roku przeszedł gruntowny remont. Charakteryzuje się jednonawową konstrukcją zrębową oraz dwukalenicowym dachem. Strop ma kształt odwróconego kadłuba łodzi, a okna są zamknięte łukiem ostrym. Wnętrze kościoła wyposażone jest w nowoczesne elementy, z wyjątkiem XIX-wiecznego krzyża procesyjnego. Obok kościoła znajduje się drewniana dzwonnica o konstrukcji słupowej, pokryta deskami.