Łoboda rozłożysta
Atriplex patula L. to gatunek rośliny zaliczany do rodziny komosowatych. Występuje na całym świecie, z wyjątkiem Antarktydy, i jest szczególnie pospolity w Polsce.
Zasięg geograficzny
Rodzimy zasięg łobody rozłożystej obejmował Europę, umiarkowane obszary Azji oraz Afrykę Północną. Gatunek ten został jednak zawleczony do Ameryki, Nowej Zelandii i południowej Afryki, co czyni go kosmopolitycznym. W Polsce występuje na całym terytorium.
Opis morfologiczny
- Liścienie: Krótkoogonkowe, długie i wąskie z zaokrąglonymi wierzchołkami.
- Liście: Zróżnicowane kształtem; dolne rombowato-oszczepowate do eliptyczno-lancetowatych, czasem trójklapowe, górne lancetowate i całobrzegie.
- Kwiaty: Żeńskie bez okwiatu, z bocznie spłaszczoną zalążnią oraz męskie z 5-listkowym okwiatem i 5 pręcikami.
Genotyp łobody rozłożystej charakteryzuje się liczbą chromosomów 2n = 36, a gatunek ten tworzy mieszańce z innymi łobodami, takimi jak łoboda oszczepowata i łoboda wąskolistna.
Zastosowanie
W okresach głodu w Europie, mięsiste łodygi i liście łobody rozłożystej były wykorzystywane jako pokarm, przypominający w smaku szpinak. Po ugotowaniu stają się smaczniejsze i łatwiej strawne. Nasiona różnych gatunków łobód były zbierane przez plemiona Indian Ameryki Północnej, takie jak Gosiute, Hopi i Pima, po uprażeniu mielone na mąkę. Młode pędy również stanowiły element ich diety.
Podsumowanie
Łoboda rozłożysta to roślina o szerokim zasięgu geograficznym, która ma zastosowanie jako pokarm w trudnych warunkach. Jest łatwa do identyfikacji dzięki różnorodnym liściom i kwiatom, a jej nasiona były cenione w tradycyjnej kuchni Indian Ameryki Północnej.