Łobaczew Mały

Łobaczew Mały

Łobaczew Mały to wieś w Polsce, znajdująca się w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Terespol. W latach 1975–1998 administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego. Jest sołectwem w gminie Terespol.

Według Narodowego Spisu Powszechnego z 2011 roku, wieś liczyła 298 mieszkańców, co czyni ją ósmą co do wielkości miejscowością w gminie. Mieszkańcy wyznania rzymskokatolickiego przynależą do parafii Świętej Trójcy w Terespolu.

Historia

Pierwsza wzmianka o Łobaczewie Małym pochodzi z 15 czerwca 1609 roku. W tym okresie wieś została podarowana przez Krzysztofa Drohojewskiego królowi Zygmuntowi III Wazie. W skład dóbr Drohojewskiego wchodziło również Łobaczewo, które leżało na terenach dzisiejszego Łobaczewa Małego.

Łobaczew pozostał w rękach królewskich Wazów do 1668 roku. W połowie XVII wieku w miejscowości zbudowano cerkiew unicką. Od 1670 roku Piotr Boniecki, proboszcz unicki z Łobaczewa, był członkiem Kapituły Brzeskiej, a cerkiew unicka pozostawała pod jej jurysdykcją do 1795 roku.