Liniowa pułapka jonowa
Liniowa pułapka jonowa (Linear Ion Trap, Linear Trap Quadrupole – LTQ) to typ kwadrupolowego analizatora masy, który wykorzystuje cztery równoległe pręty jako elektrody. Została wynaleziona przez Wolfganga Paula, laureata Nagrody Nobla z fizyki w 1989 roku, za jego wkład w rozwój pułapek jonowych.
Zasada działania
W liniowej pułapce jonowej pręty są elektrycznie połączone, a zmienny potencjał elektryczny o częstotliwości radiowej jest przykładany do sąsiednich prętów. To zmienne pole elektryczne umożliwia kontrolowanie ruchu jonów o określonym stosunku ładunku do masy (m/Z) w obrębie pułapki. Dodatkowo, elektrody o stałym potencjale umieszczone na końcach pułapki zapobiegają ucieczce jonów wzdłuż osi.
Pomiar masy
Pomiar masy w liniowej pułapce jonowej polega na wyrzucaniu jonów o określonym stosunku masy do ładunku oraz ich detekcji. W celu zwiększenia czułości, często stosuje się dwa detektory.
Charakterystyka
Liniowe pułapki jonowe są znane z:
- Wysokiej czułości (większej niż w tradycyjnych pułapkach jonowych)
- Relatywnie niskiej rozdzielczości (około kilku tysięcy)
Możliwości analizy
W liniowej pułapce jonowej jony mogą być:
- Przechowywane
- Poddawane fragmentacji
- Mierzone pod względem mas powstałych fragmentów
Liniowe pułapki jonowe odgrywają kluczową rolę w spektrometrii mas, umożliwiając dokładną analizę składu chemicznego substancji.
