Limfadenopatia
Limfadenopatia, czyli powiększenie węzłów chłonnych, występuje w wyniku stymulacji antygenowej. Prawidłowe węzły chłonne mają średnicę do 1–2 cm, są ruchome i niebolesne przy badaniu palpacyjnym.
Przyczyny limfadenopatii
Powiększenie węzłów chłonnych może być spowodowane:
- proliferacją makrofagów i limfocytów w odpowiedzi na antygeny (np. wirusowe, bakteryjne),
- naciekiem zapalnym lub nowotworowym w węźle,
- pierwotnym złośliwym rozplemem komórek układu chłonnego (chłoniak, białaczka),
- lipidozami z naciekiem zmienionych makrofagów.
Rodzaje limfadenopatii
Limfadenopatia dzieli się na dwa typy:
- Regionalna – najczęściej spowodowana stanem zapalnym w obszarze drenażu chłonki.
- Ogólna – częściej występuje u młodych ludzi, zazwyczaj z powodu infekcji wirusowych. U dorosłych rzadziej, najczęściej związana z chorobami rozrostowymi.
Przyczyny regionalnej limfadenopatii
Do najczęstszych przyczyn regionalnej limfadenopatii należą:
- stany zapalne w obszarze drenażu chłonki,
- zakażenia paciorkowcowe gardła (węzły podżuchwowe, szyjne),
- błonica gardła,
- tularemia (powiększone węzły w pobliżu wrót zakażenia),
- choroba kociego pazura,
- gruźlica,
- różyczka (węzły zauszne, potyliczne),
- odra (węzły szyjne, karkowe),
- infekcje adenowirusowe,
- nacieki nowotworowe w okolicznych węzłach,
- toksoplazmoza (węzły szyjne, karkowe),
- sarkoidoza (węzły śródpiersiowe, przywnękowe).
Przyczyny ogólnej limfadenopatii
Najczęstsze przyczyny ogólnej limfadenopatii obejmują:
- mononukleozę zakaźną,
- HIV,
- dżumę dymieniczą,
- filariozy,
- choroby układowe (białaczki, chłoniaki złośliwe).
Limfadenopatia jest istotnym objawem, który może wskazywać na różnorodne schorzenia, dlatego wymaga dokładnej diagnostyki.
