Lidia z Tiatyry
Lidia z Tiatyry to biblijna postać, pochodząca z Tiatyry w Azji Mniejszej (dzisiejszy Akhisar w Turcji). Jest wspomniana w Dziejach Apostolskich jako uczennica apostoła Pawła i pierwsza osoba na kontynencie europejskim, która przyjęła chrześcijaństwo. Uznawana jest za świętą w Kościele katolickim oraz prawosławnym.
Lidia była osobą pobożną, określaną w Dziejach Apostolskich jako „bojąca się Boga”. Zajmowała się wyrabianiem i sprzedażą purpury, luksusowego materiału, co sugeruje, że była zamożna. Około roku 55 n.e. do Filippi przybył Paweł z Tarsu. Ponieważ w mieście prawdopodobnie nie było synagogi, Lidia i inne pobożne kobiety spotykały się nad rzeką w szabat, gdzie Paweł nauczał. Pod wpływem jego kazań, Lidia oraz jej domownicy przyjęli chrzest.
Po chrzcie Lidia zaprosiła Pawła oraz jego towarzyszy, Łukasza i Sylasa, do swojego domu, który stał się ośrodkiem życia chrześcijańskiego w Filippi. Paweł w swoim liście do Filipian chwalił ich gościnność.
Kult
Imię świętej Lidii zostało wprowadzone do Martyrologium Rzymskiego przez Cezarego Baroniusza w 1584 roku. Jest patronką farbiarzy.
Wspomnienie liturgiczne Lidii obchodzone jest:
- 3 sierpnia lub 20 maja w Kościele katolickim,
- 27 stycznia lub 25 października w Kościołach ewangelickich.
Prawosławni również wspominają ją 20 maja/2 czerwca. W kalendarzu świętych Kościoła Ewangelicko-Luterańskiego w Ameryce Lidia jest wspominana 27 stycznia, a w Kościele Luterańskim Synodu Missouri 25 października. Druga święta o tym imieniu, wspomniana w grupie męczenników, ma swoje święto 27 marca.
