Lgiń

„`html

Lgiń

Lgiń to wieś letniskowa w województwie lubuskim, w powiecie wschowskim, w gminie Wschowa, położona przy drodze wojewódzkiej nr 305. Jest siedzibą sołectwa, które obejmuje również miejscowości Klucz i Mały Bór.

Historia

Miejscowość ma średniowieczne korzenie, istniejąc co najmniej od początku XIV wieku. Wzmiankowana była w dokumentach z lat 1311-1312 jako Ylegin oraz Lygin. Archeologiczne badania wskazują, że okolice były zamieszkane już w X wieku, z odkrytymi osadami z tego okresu.

W latach 1311-1312 w Lginiu wystawiano dokumenty przez Henryka II, księcia głogowskiego. W 1423 wieś stała się siedzibą parafii w dekanacie wschowskim. W XVI wieku Lgiń był wsią graniczną pomiędzy Koroną Królestwa Polskiego a Księstwem Głogowskim.

Właściciele: W przeszłości wieś była własnością lokalnej szlachty, w tym rodów Lgińskich, Opalińskich i Kęszyckich.
Podatki: W XVI wieku wieś była źródłem podatków z tytułu posiadanych gruntów, karczm i młynów.
Kościół: Pierwszy kościół parafialny powstał w XV wieku, a obecny, murowany, został zbudowany w latach 1856-1860.

W XVIII wieku miejscowość była świadkiem wielu wydarzeń, w tym plagi szarańczy oraz incydentów z udziałem lokalnych duchownych. Po II rozbiorze Polski w 1793 roku, Lgiń przeszedł pod panowanie Prus.

W XIX wieku wieś liczyła 77 domów i 548 mieszkańców, z przewagą wyznania katolickiego. W okolicy znajdował się również folwark z gorzelnią i młynem parowym. Połowa XIX wieku to czas budowy nowego kościoła w stylu gotyckim.