Lewocza – Królewskie Miasto Handlowe
Lewocza to miasto o powierzchni 114,77 km² i wysokości 628 m n.p.m., zamieszkane przez 13 944 osoby. Gęstość zaludnienia wynosi 121,81 osób na km². Miasto, znane z bogatej historii i roli w handlu, stało się ważnym ośrodkiem administracyjnym i gospodarczym w regionie Spisza.
Historia i znaczenie
W XIII wieku, dzięki rekolonizacji przez rodziny Berzeviczych, Mariassych i Görgöyów, Lewocza zyskała na znaczeniu dzięki napływowi niemieckich kolonistów. Pierwsza pisemna wzmianka o mieście pochodzi z 1249 roku, a w 1271 roku Lewocza stała się kluczowym ośrodkiem Związku Sasów Spiskich.
W 1317 roku Lewocza uzyskała status wolnego miasta królewskiego, a od 1321 roku korzystała z prawa składu, co umożliwiło rozwój handlu. Król Zygmunt Luksemburski w 1402 roku zwolnił lewockich kupców z obowiązków składu w innych miastach, co otworzyło nowe możliwości handlowe.
Rozkwit handlu
Lewocza stała się kluczowym punktem na szlaku handlowym Via Magna, łączącym Węgry z Polską i krajami bałkańskimi. Kupcy z Lewoczy handlowali m.in.:
- miedzią i żelazem z Polski
- winem, skórami i przyprawami z krajów wschodnich
- solą i sukiennictwem z Węgier
W XV wieku miasto zyskało na znaczeniu jako ośrodek handlowy, co utrzymało się mimo zniszczeń w XVI wieku spowodowanych pożarami. W 1654 roku miasto zaczęło przyciągać szlachtę, co przyczyniło się do dalszego rozwoju.
Współczesność
Lewocza, jako wolne miasto królewskie, nigdy nie podlegała żupie spiskiej, co pozwoliło jej na samodzielny rozwój. Dziś miasto jest znane z bogatej historii, architektury i tradycji handlowych, a także wpisane na listę dziedzictwa UNESCO.
Linki zewnętrzne
Lewocza to miejsce o bogatej historii, które przyciąga turystów dzięki swojemu dziedzictwu kulturowemu i architektonicznemu.
