„`html
Lewi Eszkol
Lewi Eszkol, właśc. Lewi Skolnik (25 października 1895 – 26 lutego 1969), był izraelskim politykiem i premierem Izraela w latach 1963–1969. Jego kariera polityczna obejmowała również funkcje posła w Knesecie oraz ministra w kolejnych rządach Izraela.
Życiorys
Eszkol urodził się w Oratowie, wówczas część Imperium Osmańskiego. W wieku 16 lat dołączył do syjonistycznej grupy Tzeirei Tzion. Po uzyskaniu tradycyjnego żydowskiego wykształcenia w Wilnie, wyemigrował do Palestyny w 1913 roku.
Podczas I wojny światowej służył w Żydowskim Legionie, a po wojnie był jednym z założycieli kibucu Deganja Bet oraz Powszechnej Organizacji Robotników Żydowskich (Histadrut). W 1937 roku przyczynił się do powstania Kompanii Wodnej Mekorot i był aktywnym członkiem organizacji Hagana.
W 1948 roku objął stanowisko szefa Światowej Organizacji Syjonistycznej. W latach 1950–1951 pełnił funkcję w Ministerstwie Obrony, a w 1951 roku został wybrany do Knesetu. Zajmował stanowiska ministra rolnictwa, przemysłu oraz finansów.
Premier Izraela
26 czerwca 1963 roku Eszkol objął urząd premiera oraz ministra obrony. Jego kadencja charakteryzowała się zacieśnieniem stosunków z USA oraz nawiązaniem relacji dyplomatycznych z Niemcami i ZSRR. W 1964 roku zrealizował projekt narodowego systemu nawadniającego, a w 1967 roku dowodził wojną sześciodniową, w wyniku której Izrael zdobył tereny Judei, Samarii, Gazy, Wzgórza Golan oraz część Jerozolimy.
W odpowiedzi na terroryzm palestyński, w grudniu 1968 roku zatwierdził odwetowy rajd na lotnisko w Beirucie. Zmarł na atak serca 26 lutego 1969 roku, a jego miejsce w Knesecie zajął Ari Ankorjon.
„`
