XII Letnie Igrzyska Olimpijskie (oficjalnie Igrzyska XII Olimpiady) zostały odwołane na skutek wybuchu II wojny światowej.
Początkowo miały się one odbyć w Tokio (Imperium japońskie). Po wybuchu wojny chińsko-japońskiej, Chiny złożyły w MKOlu sprzeciw wobec goszczenia igrzysk przez Japonię, jednakże 16 marca 1938 MKOl potwierdził status Tokio jako gospodarza. 13 lipca 1938 Japonia, na wniosek ministerstw zdrowia, skarbu i handlu oraz spraw wewnętrznych zrezygnowała z organizacji igrzysk, jednakże według Josepha R. Svintha to wdanie się w konflikt ze Związkiem Radzieckim spowodowało, że „japoński rząd spanikował” i postanowił wycofać się z organizacji igrzysk.
Ostatecznie Igrzyska zostały odwołane z powodu rozpoczęcia II wojny światowej.
W obozie w Norymberdze-Langwasser jeńcy zorganizowali igrzyska olimpijskie, o których w 1980 powstał film fabularny „Olimpiada ’40”.
Polacy na olimpiadę helsińską
W ramach polskich przygotowań do Olimpiady helsińskiej, w 1939 r., do wybuchu II wojny światowej, odbyła się seria ślubowań zawodników nominowanych do kadry narodowej. Między innymi w maju – w budynku łódzkiej YMCA – ślubowanie złożyli na ręce dyrektora łódzkiej YMCA Alojzego Trypki oraz prezesa oddz. łódzkiego Polskiego Związku Piłki Ręcznej – Albina Grabowskiego: Władysław Król, Józef Pisarski, Bolesław Banaś i Roman Kantor.
Przypisy
Kategoria:1940 w Finlandii
Kategoria:1940 w sporcie
1940
Kategoria:Sport w Helsinkach
