„`html
Reklama
Leszek Błażyński – Krótkie Bio
Leszek Błażyński (ur. 5 marca 1949 w Ełku, zm. 6 sierpnia 1992 w Katowicach) był polskim bokserem wagi muszej oraz mechanikiem. Jest dwukrotnym brązowym medalistą olimpijskim (Monachium 1972, Montreal 1976) i mistrzem Europy (Halle 1977). Uczestniczył w Mistrzostwach Europy i Świata oraz był wielokrotnym mistrzem Polski.
Osiągnięcia sportowe
- Brązowy medalista olimpijski (1972, 1976)
- Mistrz Europy (1977), wicemistrz (1971)
- Dwukrotny mistrz Polski (1971, 1973)
- Trzykrotny wicemistrz Polski (1969, 1972, 1980)
- 11-krotny reprezentant kraju w meczach międzypaństwowych
- Stoczył 317 walk (282 zwycięstwa, 4 remisy, 31 porażek)
Kluby sportowe
- Mazur Ełk (1964–1969)
- BBTS Włókniarz Bielsko-Biała (1969–1974)
- Szombierki Bytom (1976–1983)
Odznaczenia
Błażyński otrzymał szereg odznaczeń, w tym:
Reklama
- Złoty, Srebrny i Brązowy Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe
- Złoty Krzyż Zasługi (1972)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1976)
Życie po karierze
Po zakończeniu kariery sportowej Błażyński pracował jako trener bokserski, a także zajmował się dziennikarstwem i występował w kabarecie. Mieszkał w Katowicach.
Tragiczny koniec
Leszek Błażyński zmarł 6 sierpnia 1992 roku w wyniku samobójstwa, co było skutkiem ciężkiej depresji po stracie żony. Został pochowany na Centralnym Cmentarzu Komunalnym w Katowicach.
Upamiętnienie
- Film dokumentalny „Przez nokaut” (1995) o jego życiu, reżyseria: Maciej Pieprzyca
- Memoriał Leszka Błażyńskiego, odbywający się od 2006 roku w Bytomiu
- Tablica upamiętniająca Błażyńskiego odsłonięta 15 grudnia 2021 roku w Ełku
„`
Reklama
