Lesław Antoni Eustachiewicz
Lesław Antoni Eustachiewicz (26 listopada 1913 – 11 kwietnia 1998) był polskim doktorem polonistyki, krytykiem literackim, historykiem literatury oraz tłumaczem. Urodził się w Brodach, a swoją edukację rozpoczął w ostrowskim Gimnazjum Męskim, gdzie zdał maturę. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Poznańskim.
Kariera i działalność
Eustachiewicz był aktywnym uczestnikiem ruchu oporu, pełniąc funkcję komendanta Lubelskiej Chorągwi Szarych Szeregów. Po aresztowaniu przez NKWD w 1944 roku, został skazany na śmierć, jednak został ułaskawiony przez gen. Michała Rolę-Żymierskiego w 1945 roku. W latach 1956–1957 publikował w tygodniku „Ziemia i Morze”.
Jako autor, Eustachiewicz napisał liczne prace krytycznoliterackie oraz podręczniki dotyczące historii literatury. Był także kierownikiem literackim Teatru Klasycznego w Warszawie i popularyzatorem twórczości Wojciecha Bąka. Zmarł w 1998 roku i został pochowany na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie.
Wybrane publikacje
- Obraz współczesnych prądów literackich, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1978
- Młoda Polska, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1979
- Luigi Pirandello, Czytelnik, 1982
- Dramaturgia współczesna: 1945-1980, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1985
Bibliografia
- Witold Banach, Lesław Eustachiewicz, w: Alma Mater Ostroviensis – Księga Pamięci – Non Omnis Moriar, tom X, Ostrów Wielkopolski 2003
- Witold Banach, Ostrów pod znakiem pegaza, Ostrów Wielkopolski 2005
Eustachiewicz był również ułaskawiony w Polsce. Jego wkład w literaturę oraz działalność w Armii Krajowej pozostają ważnymi elementami polskiej kultury i historii.
